Dinsdag Twinsdag

"Nee, ik doe dat zelluuuuuf!" We zijn beland in de zelf-doen-fase. Althans één van de twee. En dat ging helemaal vanzelluf.
Mijn grootste meisje wil zichzelf aankleden. Zelf haar billen afvegen. Zelf haar brood smeren. Zelf haar ritsen dichtdoen. Zelf haar haar kammen. Handig, denk je, als je zelluf geen kinderen hebt. Tja, best handig, pedagogisch ook want goed voor zelfvertrouwen en zelfredzaamheid. Maar het duurt ook lang. Heel lang. Daarbij komt dat ze nogal gefrustreerd raakt als het zelluf niet lukt. Er wordt dan ook wat af gegild en gekrijst.
Mijn jongste meisje ziet het allemaal aan en geeft een geheel andere betekenis aan zelluf. Zij zegt zelluf wat jij voor haar mag doen. En dat zegt ze dan op zo'n manier dat je het met veel liefde en onmiddellijk doet. Haar mondje schuin, haar bruine ogen groot en haar stem lief. Soms geeft ze er ook een kusje bij.
Ik bedoel maar, tweeling of niet, ze worden vanzelluf zichzelluf. 

Kijk bij Effie, Mamamia, Marit, Félicie, Corine en Simone voor meer tweeling-verhalen.