Kk..k..kkkkoud

Ik begin een gewoonte te ontwikkelen. Een heel nare gewoonte. Als ik 's ochtends de gordijnen open doe, dan zeg ik iets wat ik hier niet kan herhalen. Ik zeg het heel zachtjes in verband met kleine prinsessenoren maar meer dan dat kan ik het niet onderdrukken. Het komt neer op zoiets als "Alweer sneeuw", gevolgd door een dramatische zucht. Dus maakte ik mini-vlaggetjes in lente-kleur tegen al dat witte geweld.