Het zijn spannende tijden hier in het hoofdkantoor van StiK. Mijn meisjes zijn voor het eerst naar de basisschool geweest om te wennen. En wennen moesten we allemaal. Het gaat heel goed al zie ik twee heel gespannen koppies, een beetje bleekjes om de neus, zich heel erg groot houden om vooral niet te huilen. Alles is nieuw en dus spannend. Mijn kleinste meisje kreeg haar sap niet op want 'haar buikje wilde zo graag thuis drinken' en mijn grootste meisje vindt 'de juf wel lief maar die jongen met de punten op z'n hoofd een beetje eng'. En ik? Ik wil ze het liefst uit die kring wegrukken om lekker met mij de wereld te gaan verkennen. Ik als juf nota bene. Maar gelukkig, als moeder en als juf weet ik dat alles goed komt, de spanning er binnenkort af is en het plezier groot. Om kwart voor 12 wilden ze al niet meer naar huis maar spelen met de zandtafel en er komt een tijd dat de juf een grotere geloofwaardigheid geniet dan mama.
Door deze mijlpaal ben ik weer eens met mijn neus op hun bijzondere band gedrukt. Altijd steun aan elkaar. Nu, voor het eerst in de kring en ik vertrouw op later, als ik er niet meer ben. Want de enige keer dat S. een beetje moest huilen, was toen haar zus even uit het zicht was verdwenen om in de poppenhoek te spelen.
Dinsdag Twinsdag is een initiatief van Effie. Kijk op op haar blog voor meer tweelingverhalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten