Dinsdag Twinsdag

De eerste week van hun leven sliepen ze samen. Dat vond ik een beetje eng in verband met verstikkingsgevaar, dus verhuisde één van de twee naar een eigen wiegje. Overdag, als ik er zicht op had, liet ik ze wel samen slapen en dat vonden ze zichtbaar fijn. 

Toen ze 3,5 waren, heb ik ze een eigen kamer gegeven met het oog op individualiteit. Mijn grootste meisje vond het wel prima, mijn kleinste meisje zei, na ruim een week dapper te zijn geweest, dat ze "bang was zonder Kiki", wat te merken was aan haar slapeloosheid. Meteen schoof ik haar bed en kast weer terug naar haar zus, die ook niet moeilijk deed, het was haar om het even. 

Als je het ze nu zou vragen, willen ze met z'n tweetjes op een kamer want dat is gezelliger. Elke avond na het voorlezen, mogen ze even samen in bed om 'met de vinger te lezen', wat inhoudt dat ze hun wijsvinger bij een plaatje houden en met allerlei stemmetjes het boekje nog eens over doen. De ene avond zitten ze in het ene bed, de andere avond in het andere, dit gaat heel eerlijk volgens een door de meisjes zelf bedacht schema. Daarna gaan ze braaf ieder hun eigen nestje in en slapen als roosjes. Althans, meestal. Soms hebben ze een feestje boven waar ik niet voor uitgenodigd ben, soms maakt de één de ander wakker op niet mis te verstane wijze en soms hoor ik via de babyfoon de meest wonderlijke gesprekken op fluistertoon. Maar goed, meestal slapen ze.

Wat wil ik hier nu eigenlijk mee zeggen? Nu, ik vind dat je als tweeling-ouder alert moet blijven op hun ontwikkeling als individu maar hun speciale band daarbij niet uit het oog moet verliezen. Dat is best tricky en roept meteen vele vragen op. Onder andere de vraag "Laten we ze samen slapen of apart?" 

De eerste jaren maakte ik dus die beslissing voor ze. Het voelde die eerste week niet goed om ze uit elkaar te 'rukken'. Waar een eenling het eerste primaire contact met de moeder maakt, maakt een tweeling dat met elkaar. Het leek dus logisch ze zoveel mogelijk samen te laten slapen. Later zette ik hun bedjes vlak naast elkaar zodat ze elkaar konden voelen en horen.

Er volgde ook een tijd dat ik het dacht beter te weten en gaf ze, zoals ik al zei, een eigen kamer. Fout. Hiervan leerde ik dat het juiste antwoord op bovenstaande vraag is: Luister naar je kind. En dat is natuurlijk op vele opvoedkundige vragen het enige juiste antwoord, tweeling of niet. 

N.B. Ze liggen as we speak 'stiekem' in een zelfgebouwde tent dicht tegen elkaar aan. Slapend.

Dinsdag Twinsdag is een initiatief van Effie. Kijk voor meer verhalen van tweeling-moeders op www.effiemaakt.blogspot.com.