Van de zomer vroeg ze me een strandtas te maken. In de kleur petrol. P-e-t-r-o-l. Zelf heb ik nogal moeite met alles wat naar blauw neigt, maar ik vond de opdracht leuk en haar vind ik lief. Ik deed dus m'n best, zocht naar een mooi petrol-kleurig stofje en vond niks naar m'n zin. Het petrol-project raakte wat op de achtergrond maar plotseling had ik last van een heus Pavlov-effect!
Zag ik petrol, zag ik haar. Belofte maakt schuld.
Van de week is ze jarig en haar tas is eindelijk af. Het is geen strandtas en ook geen petrol. Maar hij is wel lekker groot en zwart is lekker veilig. Zwart past namelijk overal bij. Ook bij petrol.
De tas heeft verschillende kleine vakken en een vak voor een tijdschrift o.i.d.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten